Σκέψεις Παρασκευής

  Η ελληνική πραγματικότητα του σήμερα δε νομίζω ότι κρύβει και πολλές εκπλήξεις για κάποιους που έχουν μια στοιχειώδη κριτική ικανότητα.

Είναι όλα τόσο φανερά γύρω μας, ο τρόπος σκέψης των ανθρώπων, οι μηχανικές αντιδράσεις και τα μηχανικά συναισθήματα που είναι σχεδόν σίγουρο πως κάποιος ή κάποια δε θα έχει να σου πει κάτι που θα σε βάλει σε σκέψεις ή θα σε κάνει να αναθεωρήσεις πολλά απ’ αυτά που πιστεύεις.

Είναι τέτοια η ομοιομορφοποίηση που σε κάνει να απορείς για το νόημα της ύπαρξης, της διαμόρφωσης προσωπικότητας και κυρίως για τη διαχείριση της ίδιας της ζωής. 

Ελάχιστοι αναρωτιούνται πλέον γιατί έχουν συγκεκριμένες επιθυμίες ή γιατί ακολουθούν συγκεκριμένα πρότυπα και συμπεριφορές. Ελάχιστοι θέτουν ένα ερώτημα πριν πραγματώσουν κάτι. Ένα «γιατί». Αυτό το «γιατί», τόσο απλό, όσο και πολύπλοκο την ίδια στιγμή. 

Πολύπλοκο γιατί λίγοι έχουν μάθει ή τολμούν να σκέφτονται πριν ενεργήσουν. Ενέργεια στη συγκεκριμένη περίπτωση δε σημαίνει ακολουθώ ένα πρότυπο, εκφράζομαι με ένα τρόπο ή είμαι θιασώτης μια άποψης ή μόδας. Ενέργεια σημαίνει δίνω ώθηση στον εαυτό μου να συγκεντρωθεί σ’ αυτό που είναι απαραίτητο για την εξέλιξή του. Τη πνευματική τροφή. 

Είναι δύσκολο να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας, να θεμελιώσουμε αξίες και να εφαρμόσουμε έναν ηθικό νόμο, για εμάς και μόνο, αλλά δεν είναι ακατόρθωτο. Θέλει πολύ κόπο και κυρίως δε δίνει κάποια χρηματική πρόσοδο, στοιχείο δύναμης και «τιμής» για τη σημερινή εποχή. Ο λόγος; Τα βιβλία και το διάβασμα πολλοί τα εκτίμουν, αλλά λίγοι τα τιμούν...

Κανείς δε θα σε αγαπήσει περισσότερο απ΄ ότι εσύ αγαπάς τον εαυτό σου. Κανείς δε θα αποτελέσει ποτέ αντικαταστάτη της ψυχής σου. Είναι τόσο λυπηρό να βλέπεις ανθρώπους να υποτιμούν την ψυχή τους στο βωμό του «τίποτα». Πόσο αλλάζουν οι εικόνες όταν αλλάζεις τα «μάτια της ψυχής» σου. 

Είναι σαφές ότι όλα δε ξεκίνησαν από την οικονομική κρίση. Έχουν ξεκινήσει εδώ και αιώνες και απλά προβάλλονται τα αποτελέσματα της συλλογικής μνήμης στη καθημερινότητα κάθε σύγχρονης εποχής.