Τα μάτια μου κλείνουν

Προσπαθώ να κρατήσω ανοικτά τα μάτια μου μα αυτά κλείνουν. Το κακό είναι ότι δε νυστάζω.

Έχω πολύ καιρό να κοιμηθώ πραγματικά, δε νομίζω να το πετύχω και ποτέ από δω και πέρα.

Υπάρχει ένας κόσμος εκεί έξω έτοιμος να με κατασπαράξει, αλλά τα μάτια μου κλείνουν.

Η αλήθεια είναι πως όταν κλείνουν νιώθω ξύπνιος και ελεύθερος.

Ακούω τα ίδια τραγούδια, τους ίδιους στίχους κάθε μέρα, βρίσκω ασφάλεια σε αυτούς, σαν να ακούω την αλήθεια μου. Κυρίως όταν τα μάτια μου κλείνουν.

Τα αυτιά μου δεν έχω καταφέρει να τα κλείσω δυστυχώς και με ενοχλεί τόσο πολύ ο ήχος. Είναι ο ήχος που έρχεται από το πάθος των ανθρώπων να αγγίξουν τον ουρανό. Εγώ απλά κλείνω τα μάτια μου.

Φοβάμαι το ήχο που θα με κάνει να τα ανοίξω απότομα. Φοβάμαι το τι θα δω μπροστά μου. Απλά το ακούω να έρχεται…

Κανείς δειλός δε γλιτώνει από τη σκιά του.

Σε ακολουθεί, σου υπενθυμίζει, κοιτώντας σε στα μάτια, πόσο "λίγος" είσαι. Άνθρωπος χωρίς πρόσωπο.

Θα ήθελες να έρθει κάποιος ή κάτι να σου πάρει από πάνω σου τη θλίψη και τις φοβίες. Ακόμα περιμένεις γι' αυτό.

Δε θυμάσαι τελευταία φορά πότε κοίταξες τον ουρανό. Α, θυμήθηκες. Ήταν τότε που κάποιος άλλος σου είπε: "κοίτα, κοίτα πόσο όμορφος είναι". Και τότε τον κοίταξες με χαμογελαστή ντροπή. Σα το παιδί που νιώθει μια περίεργη έλξη προς το άγνωστο.

Σάββατο βράδυ σήμερα και μόλις χθες έγινα 35 ετών. Αυτή η χαμογελαστή ντροπή προηγείται της ύπαρξής μου.

Καλό ξημέρωμα.

Φιντέλ...

  Πέθανε ο Φιντέλ Κάστρο σήμερα και ανα τον κόσμο πηχυαίοι τίτλοι και αποχαιρετισμοί.

Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων που ενδεχομένως πιστεύουν σε ρομαντικές πολιτικές αξίες, η μεγάλη πλειοψηφία κατ' εμέ, πάλι σήμερα βρήκε αφορμή να εκδηλωθεί επαναστατικά από τον καναπέ...

Πως έλεγαν παλιά για το "Γκαλόσημο" στο μπάσκετ, έτσι και στο πολιτικό κόσμο της αριστεράς υπάρχει και το "Καστρόσημο".

Δε λέω ότι δεν ήταν μεγάλη μορφή, που τέτοιες χρειάζεται ο κόσμος σήμερα μόνο και μόνο για να μεταλαμπαδεύουν κίνητρα να προσπαθείς, αλλά πως είναι δυνατό άτομα, που με τη καθημερινή τους στάση να δείχνουν ότι είναι μέρος του συστήματος, την ίδια στιγμή να αποδίδουν το ύστατο χαίρε με τεράστιες δόσεις υπερβολής.

Άρα την ίδια στιγμή καθιστούν και τον Φιντέλ Κάστρο σα μέρος του συστήματος.

Η coca- cola της αριστεράς έχουν γίνει ο Φιντέλ και ο Τσε...

Σκέψεις Παρασκευής

  Η ελληνική πραγματικότητα του σήμερα δε νομίζω ότι κρύβει και πολλές εκπλήξεις για κάποιους που έχουν μια στοιχειώδη κριτική ικανότητα.

Είναι όλα τόσο φανερά γύρω μας, ο τρόπος σκέψης των ανθρώπων, οι μηχανικές αντιδράσεις και τα μηχανικά συναισθήματα που είναι σχεδόν σίγουρο πως κάποιος ή κάποια δε θα έχει να σου πει κάτι που θα σε βάλει σε σκέψεις ή θα σε κάνει να αναθεωρήσεις πολλά απ’ αυτά που πιστεύεις.

Είναι τέτοια η ομοιομορφοποίηση που σε κάνει να απορείς για το νόημα της ύπαρξης, της διαμόρφωσης προσωπικότητας και κυρίως για τη διαχείριση της ίδιας της ζωής. 

Ελάχιστοι αναρωτιούνται πλέον γιατί έχουν συγκεκριμένες επιθυμίες ή γιατί ακολουθούν συγκεκριμένα πρότυπα και συμπεριφορές. Ελάχιστοι θέτουν ένα ερώτημα πριν πραγματώσουν κάτι. Ένα «γιατί». Αυτό το «γιατί», τόσο απλό, όσο και πολύπλοκο την ίδια στιγμή. 

Πολύπλοκο γιατί λίγοι έχουν μάθει ή τολμούν να σκέφτονται πριν ενεργήσουν. Ενέργεια στη συγκεκριμένη περίπτωση δε σημαίνει ακολουθώ ένα πρότυπο, εκφράζομαι με ένα τρόπο ή είμαι θιασώτης μια άποψης ή μόδας. Ενέργεια σημαίνει δίνω ώθηση στον εαυτό μου να συγκεντρωθεί σ’ αυτό που είναι απαραίτητο για την εξέλιξή του. Τη πνευματική τροφή. 

Είναι δύσκολο να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας, να θεμελιώσουμε αξίες και να εφαρμόσουμε έναν ηθικό νόμο, για εμάς και μόνο, αλλά δεν είναι ακατόρθωτο. Θέλει πολύ κόπο και κυρίως δε δίνει κάποια χρηματική πρόσοδο, στοιχείο δύναμης και «τιμής» για τη σημερινή εποχή. Ο λόγος; Τα βιβλία και το διάβασμα πολλοί τα εκτίμουν, αλλά λίγοι τα τιμούν...

Κανείς δε θα σε αγαπήσει περισσότερο απ΄ ότι εσύ αγαπάς τον εαυτό σου. Κανείς δε θα αποτελέσει ποτέ αντικαταστάτη της ψυχής σου. Είναι τόσο λυπηρό να βλέπεις ανθρώπους να υποτιμούν την ψυχή τους στο βωμό του «τίποτα». Πόσο αλλάζουν οι εικόνες όταν αλλάζεις τα «μάτια της ψυχής» σου. 

Είναι σαφές ότι όλα δε ξεκίνησαν από την οικονομική κρίση. Έχουν ξεκινήσει εδώ και αιώνες και απλά προβάλλονται τα αποτελέσματα της συλλογικής μνήμης στη καθημερινότητα κάθε σύγχρονης εποχής.

Έναρξη εργασιών

Λίγο πριν το τέλος του 2013 δημιουργώ το προσώπικο μου ιστολόγιο.

Κύρια θεματολογία  δεν υπάρχει. Θα υπάρχει έκφραση ιδεών και διατύπωση σκέψεων.

Αληθινό 2014 με υγεία και τύχη.